روي خط ريو (1)
ريو +20 پيگيري دستيابي به آرمان هاي هزاره
ايرن، اميد کرمي- تحقق اقتصاد سبز قابل دوامي که ضمن دستيابي به آرمان هاي توسعه هزاره از طريق رشد درآمد، کار شرافتمندانه و حذف فقر از سلامت محيط زيست دفاع کند، مهمترين ماموريت ريو +20 از سوي بان کي مون عنوان شده است.
|
منشا تاريخي ريو +20 به اجلاس سران زمين که در سال 1992 در ريو دو ژانيرو تشکيل شد بر مي گردد. ماحصل آن اجلاس قطعنامه دستور کار 21 بود. اين دستور کار مسير دستيابي به شاخص هاي توسعه پايدار را به وضوح براي سران کشورها روشن مي کرد. اما پس از تلاش هاي بسيار براي اجرايي کردن اين قطعنامه، که به ويژه از سوي کشورهاي توسعه يافته صورت پذيرفت، اجلاس هزاره در سپتامبر 2000 در نيويورک تشکيل شد. اجلاس هزاره نيز پس از بررسي فعاليت هاي انجام شده در راستاي از بين بردن چالش هاي موجود بر سر راه تشکيل جهان ايده آل بشر، قطعنامه اي مشتمل بر هشت بخش صادر نمود که به اعلاميه هزاره معروف شد. در اعلاميه هزاره نيز اصول و ارزش هاي مورد تاييد اعضاي سازمان ملل براي رسيدن به صلحي عادلانه و پايدار از طريق همکاري بين المللي در حل مسايل جهاني تعيين شد.
اما اکنون در طول اجلاس ريو +20 قرار است که موارد تصويب شده در دو اجلاس قبل مورد بررسي قرار گرفته و راهکارهاي عملي نوين براي دستيابي به آن انتخاب شود. به عبارتي تصميم بر آن است که سران کشورها در اين اجلاس بار ديگر از مسير معمول و عادي تصميم گيري براي آينده فاصله گرفته و در راس امور اقدام براي خاتمه دادن به فقر و رسيدگي به ويراني محيط زيست را در نظر بگيرند.
در ماده چهارم از موارد هشتگانه اعلاميه هزاره راهکارهاري حفظ محيط زيست مشترک عنوان شده و دستورالعمل لازم براي دستيابي به آن ذکر شده بود که از مهمترين نکات آن مي توان به موارد زير اشاره کرد:
• براي تضمين اجراي پروتکل کيوتو هر تلاشي که مي توانيم به عمل آوريم.
• تلاش هاي دسته جمعي خود را براي مديريت، حفاظت و توسعه پايدار تمامي انواع جنگل ها تشديد کنيم.
• براي اجراي کامل کنوانسيون تنوع زيستي و کنوانسيون مبارزه با بيابان زايي در کشورهايي که با خشکسالي جدي مواجه هستند و جلوگيري از بيابان زايي به ويژه در آفريقا پافشاري کنيم.
• بهره برداري نادرست از منابع آب را با ايجاد و تدوين راهکارهاي مديريت آب در سطوح منطقه اي، ملي و محلي، که دسترسي معقول و منصفانه و ايجاد ذخاير کافي را ترويج کند، متوقف سازيم.
• به همکاري براي کاهش تعداد و اثرات ناشي از بلاياي طبيعي و مولود دست بشر شدت بخشيم.
• دسترسي آزاد به اطلاعات درباره زنجيره ژنوم (ساختمان ژنتيکي انسان) را تضمين کنيم.
حال علاقه مندان به طبيعت بايد تا برگذاري اجلاس منتظر بمانند تا براي آنها روشن شود که ميزان عمل کردن سران کشورها به تعهدات و موارد مورد تاييدشان در اجلاس گذشته چقدر بوده است، و چه راهکارهاي جديدي براي حفظ زمين پاک در آينده پيشنهاد مي شود.
روي خط ريو (2)
توسعه پایدار یک انتخاب نیست، تنها راه موجود است
ایرن، امید کرمی- علی رغم آنکه بشر با شتابی روز افزون در مسیر توسعه گام بر میدارد، اما همچنان یک پنجم جمعیت جهان با روزانه 25/1 دلار یا کمتر زندگی می کنند و همچنان انتشار گازهای گلخانه ای ادامه دارد. این مسئله مبین آن است که مسیر توسعه انسان نیاز به بازنگری مجدد دارد.
|
اما این بازنگری مجدد قرار است در اجلاسی مانند ریو +20 انجام شود. به این معنی که در این جلاس سران کشورها مسیر توسعه جهان را به سمتی کج کنند که منجر به فقر کمتر در کشورهای توسعه نیافته شده و هزینه محیط زیستی کمتری نیز داشته باشد.
از ویژگی های بارز رشد امروزی جهان این است که کشورهای پیشرو مدام در حال برخورداری از رفاه بیشتر شده و دیگر کشور ها نه تنها سهمی از این رشد و رفاه نداشته، بلکه روز به روز مواجه با فقر و تورم بیشتری هستند، و از طرف دیگر آلودگی های ناشی از توسعه صنایع نیز بیشتر متوجه این کشورها می شود. اما با راهکارهایی ساده که در اجلاس گذشته مورد تایید و تصویب قرار گرفته اند میتوان توزیع درآمد ناشی از توسعه را به طور عادلانه تری بین تمامی مردم جهان تقسیم نمود. از جمله این راهکارها اعطای بخشی از درآمد صنایع کشورهای توسعه یافته به سازمان ملل و هزینه کردن آن برای رفع آلودگی ها و حمایت از کشورهای در حال توسعه است. در نتیجه مبرهن است که منفعت اصلی ناشی از برگذاری اجلاسی مانند ریو +20 بیشتر متوجه کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته خواهد بود. البته این رویکرد نه به خاطر دلسوزی کشورهای صنعتی، بلکه به خاطر تفکر جهانی آن است. زیرا سال هاست که برای آنها ثابت شده برای حفظ کره زمین باید رویکردهای جهانی را مد نظر بگیرند.
اما نکته مهم و قابل توجه آن است که با توجه به تجربه دوره های قبل کشورهای صنعتی و توسعه یافته برای شرکت فعال در این گونه اجلاس و جدی گرفتن و تلاش برای اجرایی نمودن مصوبات و قطعنامه های آن، تلاش بیشتری از خود نشان می دهند.
در خصوص ایران نیز اگر اعتماد به نفس کاذب این روزها را رها کرده و بپذیریم که دست کم ما نیز کشوری در حال توسعه و نیازمند حمایت های اینچنینی از سازمان ملل هستیم، باید تلاش ما برای شرکت هرچه فعالتر در این اجلاس، و اجرایی کردن مصوبات آن بیش از دیگر کشورها باشد. به این امید که شاید پس از رفع تحریم ها بتوان از کمک های مالی سازمان ملل برای احیای محیط زیست رو به نابودی کشور بهره مند شویم.
// www.iren.ir //
|
|
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
نویسنده: 
